سازگاری با ارتفاع بالا با خطر کمتری برای بیماریهای مزمن مرتبط است

23 آوریل 2020 - یک تیم تحقیقاتی شامل محققان دانشگاه بینگامتون، دانشگاه ایالتی نیویورک، دانشگاه نیومکزیکو و دانشکده علوم حیات دانشگاه فودان، گفتند: سازگاری در ارتفاع زیاد در هیمالیا ممکن است خطر ابتلا به برخی بیماری های مزمن را کاهش دهد.

یک جمعیت تبتی به نامMosuo ، که در کوههای جنوب غربی چین ساکن هستند، در معرض خطر کمتری برای فشار خون بالا و کم خونی ناشی از دیابت نسبت به جمعیت Han هستند که در مناطق کم ارتفاع زندگی می کنند.

دکتر کاترین واندر، استادیار مردم شناسی در دانشگاه بینگامتون، گفت: اطلاعات ما در مورد سازگاری جمعیت های بشری با ارتفاعات در دهه گذشته به طرز چشمگیری رشد کرده است. این انفجار اطلاعات باعث شد تا بپرسیم که چگونه این سازگاری ها بر خطر بیماریهای مزمن تأثیر می گذارند؟

او گفت: تحقیقات ما نشان می دهد که سازگاری جمعیت ساکن هیمالیا با ارتفاع زیاد، فراتر از کمک به افراد برای مقابله با دسترسی به اکسیژن کم است، و اثرات دیگری نیز دارد؛ به نظر می رسد آنها در معرض خطر کمتری برای ابتلا به فشار خون بالا هستند و افرادی از این جمعیت که به دیابت مبتلا هستند، با خطر کمتری برای کم خونی ناشی از دیابت روبرو هستند.

محققان این فرض را مطرح كردند كه این سازگاری با ارتفاعات بالا است که همچنین ممكن است بر مسیر بیماری مزمن فشار خون بالا و در میان افراد دیابتی بر كم خونی تاثیر گذارد. رگ های خونی  جمعیت های انسانی که با محیط مرتفع هیمالیا سازگار هستند، برای مقابله با کمبود اکسیژن در این ارتفاع، اتساع می یابند تا جریان خون بالاتری را از خود عبور دهند، تا از این طریق حتی اگر میزان اکسیژن خون کم باشد، تحویل اکسیژن را به سلولها افزایش دهند. محققان فرض كردند كه این اتساع عروق همچنین می تواند خطر فشار خون را كاهش دهد. جمعیت هایی که در ارتفاع زیاد در هیمالیا زندگی می کنند، مکانیسمی که به طور معمول باعث افزایش تولید گلبول های قرمز در پاسخ به پایین بودن اکسیژن خون می شود، را از دست داده اند بدین ترتیب آنها در برابر ویسکوزیته خطرناک خون محافظت می شوند. محققان فرض كردند كه این امر همچنین می تواند خطر كم خونی را كه به طور عادی همراه با دیابت اتفاق می افتد، کاهش دهد.

هردوی این فرضیه ها هنگامی تایید شدند که الگوهای فشار خون بالا و کم خونی در بین جمعیت Mosuo  و جمعیت های Han که در ارتفاع کمتر زندگی می کنند، مقایسه گردید، نتایج نشان داد که خطر فشار خون بالا در جمعیت Mosuo ، بسیار پایین تر و احتمال کم خونی در دیابتی های جمعیت Han بیشتر است، در حالیکه چنین الگویی در میان افراد مبتلا به دیابت در جمعیت Mosuo، مشاهده نمی شود.

رهبر این تیم دکتر Siobhan Mattison، از دانشگاه نیومکزیکو گفت: با توجه به این که جهانی سازی همچنان بر جمعیت جهان تأثیر می گذارد، محیط های اپیدمیولوژیک و تغذیه ای افراد در حال تغییر است. این امر در بعضی مواقع منجر به افزایش بار بیماریهای غیر واگیر مانند فشار خون بالا ، چاقی ، دیابت و غیره می شود. برخی از این موارد در جمعیت Mosuo ، نیز اتفاق افتاده است - به عنوان مثال، شیوع بالای دیابت - اما نتایج ما نشان می دهد که سازگاری های منحصر به فرد جمعیت Mosuo منجر به عواقب مختلف سلامتی برای آنها در مقایسه با سایر جمعیت ها شده است.

از آنجاییکه بیماری های مزمن بعنوان نگرانی های بهداشت جهانی، همچنان در حال رشد هستند، بررسی اینکه چگونه خطر ابتلا به این بیماری ها ممکن است تحت تأثیر سازگاری ژنتیکی با محیط محلی باشد، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

دکتر واندر گفت: این مهم است زیرا اهمیت درک تکامل و سازگاری را برای پاسخ به سؤالات مربوط به سلامتی و بیماری، برجسته می کند. چاقی و سایر بیماریهای مزمن، پدیده های جهانی فزاینده ای هستند، بنابراین درک این مسئله که چگونه اختلافات بین جمعیت ها، با فیزیولوژی بیماریهای مزمن ارتباط برقرار می کند، مهم است و سازگاری در ارتفاع بالا تنها نمونه ای از چنین تعاملی است.

جمع آوری داده های این مطالعه شامل بازدید از صدها خانواده، سؤال از مردم در مورد وضعیت معیشت آنها، اندازه گیری فشار خون و به دست آوردن اطلاعات بهداشتی از نمونه های خون انگشتان این افراد بود. ماتیسون می گوید: مانند سایر افراد، افراد موسوویی نیز نگران سلامتی و رفاه خود هستند، و از عواقب بالقوه منفی رژیم های غیر سنتی بر سلامتی خود مطلع می باشند. ما از کار کردن با شرکت کنندگان در مورد موضوعاتی که به آنها علاقه مند هستند، چیزهای زیادی آموختیم.

پرفسور Li Hui ، استاد مردم شناسی دانشکده علوم زندگی دانشگاه فودان نیز که در این تحقیق مشارکت داشت، قصد دارد صحت این یافته ها را در جمعیت های همسایه ی موسو در جنوب غربی چین بررسی کند.

این مقاله با عنوان "سازگاری در ارتفاع بالا خطر ابتلا به فشار خون، و کم خونی ناشی از دیابت را کاهش می دهد" در ژورنال آمریکایی Physical Anthropology منتشر شد.

منبع:

American Journal of Physical Anthropology, 2020; DOI: 10.1002/ajpa.24032

www.sciencedaily.com/releases/2020/04/200423130510.htm